O lampce idealnej, czyli inspiracje z PINTEREST i co z tego powstało*

*Alternatywny tytuł mógłby  brzmieć "Bo oszalałam dla niej".
Oświetlenie tej części pokoju to długa i wyboista droga,  i nie ma ani krzty przesady w moich słowach,  bo przez 7 (no może 8 albo 9) lat przewinęły się przez to miejsce 3 4 lampki. To chyba najczęściej wymieniany przedmiot w naszym mieszkaniu. 

Za każdym razem było jakieś "ale" i nie będę Was zanudzać powodami zmian. Bo w ten piątkowy wieczór usnęlibyście z nudów czytając o za drogiej żarówce, kolorze, za jaskrawym świetle itp.  A wydawało się, że ta ostatnia, znaleziona na paryskim targu staroci będzie tą jedną, jedyną. I pewnie by była gdyby nie nowa sofa. Tak, bo jest już u nas i jest, hmm... GENIALNA.  To nasze nowe miejsce dowodzenia. Zdetronizowała fotel, który do tej pory był najwygodniejszym meblem.

Ale przygoda z nową lampką zaczęła się dużo, dużo wcześniej. Przeglądając jak zwykle inspiracje na PINTEREST wpadła mi w oko lampka ze szklaną podstawą. Świetna pomyślałam, i że pasowałaby do naszego domku. Bo jest, a jakby jej nie było. Przez szklaną podstawę stanowi świetne tło dla kolorowych poduszek i kwiatów.  Ile przejrzałam stron sklepów w poszukiwaniu tej idealnej wiem tylko ja i historia wyszukiwań mojego laptopa.  Bo albo nie ten kształt, wielkość, czy też cena. I pewnie tak bym dumała i dumała do następnych i jeszcze następnych  Świat Bożego Narodzenia gdybym łaskawszym okiem nie spojrzała na tę butelkę: (Niestety nie mogę znaleźć oryginalnego zdjęcia. Pozostało mi tylko w formie projektu reklamy do Sielskiego życia.)

"Idealna podstawa już jest" pomyślałam i trzeba tylko w projekt zaangażować M. Na początku było ciężko (znacie to? Po co coś zmieniać skoro dobrze działa, spełnia swoją funkcję... a że się opatrzyło... no faceci NIGDY tego nie zrozumieją...) Gdyby nie sofa, NIC by się nie zmieniło. Ale skoro się siedzi (lub leży) na  najwygodniejszej sofie świata i  sięga jedną ręką po ciasteczko to wcale ale to wcale nie chce się wstać by włączyć lampkę, która w dodatku jest za daleko i  światło jest jakby troszkę za ciemne. A przecie tak przyjemnie byłoby zrobić delikatne "pstryk" bez ruszania się spod kocyka. Wówczas wkroczyłam ja i przypomniałam o lampce z butelki.    A na dowód, że lampki o takim kształcie fajnie się prezentują  pokazałam zdjęcie z jednego ze sklepów internetowych.  Z premedytacją wybrałam to,  na którym widniała cena  559 zł (a to nie najwyższa cena z jaką się spotkałam). Podziałało. Na drugi dzień M odwiedził sklep z artykułami elektrycznymi i z oprawką na żarówkę i przewodem z włącznikiem pod pachą wrócił do domu. Koszt? Dokładnie 21 zł.  Plus abażur za 30. Klej na gorąco, chwilka pracy i jest. Fakt, że nie z tej butelki co planowałam (za mały otwór) ale efekt jest piękny.

I choć trochę mi żal tej butli i już się zastanawiam w co wstawię lilię, amarylis, bożonarodzeniowe drzewko lub bukiet bzu to efekt mnie wciąż zachwyca, a pisząc te słowa co chwilkę zerkam w lewą stroną by nacieszyć nią oczy.

pozdrawiam 

Ania